Sevgi neydi?
İrfan Haras
Sevgi her canlının hissetmek ve yaşamak istediği bir duygudur.
Sevgi duygusunun olmaması kişinin kendisi ve çevresiyle barışık yaşamamasına sebeptir.
Kişilerin çevresini ve diğer canlıları sevebilmeleri için öncelikle kendilerini sevmeleri gerekir, buna “öz sevgi” diyoruz, öz sevgisi olmayan insanın iç dünyasında insan, hayvan ve bitki sevgisi olmayacaktır. Farklı dil, din, ırk, mezhep vb. mensuplarına tahammülü olmayacaktır.
Sevgi dalgasının çevreye yayılması için öncelikle kendimize değer vermeli, özelliklerimizi ve farklılıklarımızı bilip kendimize önem vermeli, ihtiyaç ve beklentilerimizi karşılamalı, kendimize zaman ayırmalı, ruh dünyamızı huzurla doldurmalıyız. Pozitif olmayan insanlardan çevrelerine pozitif enerji yaymalarını bekleyemeyiz.
Kendini sevdiğin kadar seversin çevreni,
Çevren sever seni, sevdiğin kadar kendini.
Sevgi duygusu, gerek beden gerek konuşma dili ile tezahür etmeli karşıya yansıtılmalıdır, bu dili hiç çekinmeden kullanalım.
“Tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır” sevgi dilinin ne kadar önemli olduğunu göstermiyor mu? İnsani ilişkilerde sevgi anahtarının açamayacağı kapı yoktur, yeter ki doğru zamanda doğru dili kullanalım. Söz ola kese başı, söz ola kese savaşı.
Toplumsal barışı, küresel barışı, dostluğu ve kardeşliği ancak bu yolla sağlayabiliriz. Savaşların, ölümlerin, kırgınlıkların, mutsuzlukların, sebebi sevgisizlik değil midir?
Farklı dil, din, ırk, mezhep, etnik kökene tahammülsüzlük, son zamanlarda yaşanan kadına şiddet, cinayetler, savaşlar, gözyaşları, intihar vakaları sevgi duygusunun azalmasından başka bir şey değildir.
En etkili ilaç sevgidir, işe yaramazsa dozunu artırın.
Yunus Emre buyurur:
“ Gelin tanış olalım, işi kolay kılalım, sevelim sevilelim, dünya kimseye kalmaz”
Fani ve geçici menfaatler uğruna kalp kırmaktan, gönül yıkmaktan ve cebelleşmekten sakınmak gerek. Gönülller arasında yıkılmaz muhabbet köprüleri kurarak insanlık kardeşliğinin huzur ve sükûnunu yaşayıp yaşatmaya çalışmak gerekir.
Muhabbetin, selamın, ziyaretlerin dalga dalga artırmak gerek ki gönüllerdeki sevgi tohumları artsın, rengarenk çiçekler açsın. Sevgi büyür ama yaşlanmaz, sevgi güven ve şefkattir.
Toplumsal dayanışmanın, yardımlaşmanın, paylaşmanın, bayramlaşmanın, toprak bütünlüğünün korunmasının, milli birlik ve bütünlüğün, gelenek ve göreneklerin yaşanması ve yaşatılmasının adıdır sevgi.
SEVGİ NEYDİ?
Sevgi iyilikti, dostluktu, sevgi emekti.
Yüreğinizin sevgiyle dolu olması dileğiyle…
